disconcert
US /ˌdɪs.kənˈsɝːt/
UK /ˌdɪs.kənˈsɝːt/
1.
niepokoić, wprawiać w zakłopotanie, dezorientować
disturb the composure of; unsettle.
:
•
The sudden change in his behavior disconcerted her.
Nagła zmiana w jego zachowaniu zaniepokoiła ją.
•
He was disconcerted by the unexpected question.
Był zaniepokojony niespodziewanym pytaniem.