dilettante
US /ˈdɪl.əˌtɑːnt/
UK /ˈdɪl.əˌtɑːnt/
1.
dyletant, amator
a person who cultivates an area of interest, such as the arts, without real commitment or knowledge
:
•
He's a mere dilettante when it comes to classical music; he only knows a few famous pieces.
Jest tylko dyletantem, jeśli chodzi o muzykę klasyczną; zna tylko kilka słynnych utworów.
•
Her approach to painting was that of a dilettante, dabbling in various styles without mastering any.
Jej podejście do malarstwa było typowe dla dyletanta, próbowała różnych stylów, nie opanowując żadnego.
1.
dyletancki, amatorski
behaving or done without serious commitment or knowledge
:
•
His dilettante interest in science meant he rarely delved deep into any subject.
Jego dyletanckie zainteresowanie nauką oznaczało, że rzadko zagłębiał się w jakikolwiek temat.
•
The museum curator criticized the dilettante approach to art restoration.
Kurator muzeum skrytykował dyletanckie podejście do konserwacji sztuki.