diachronic
US /ˌdaɪ.əˈkrɑː.nɪk/
UK /ˌdaɪ.əˈkrɑː.nɪk/
1.
diachroniczny
concerned with the way in which something, especially language, has developed and evolved through time
:
•
The linguist conducted a diachronic study of English vocabulary.
Lingwista przeprowadził diachroniczne badanie słownictwa angielskiego.
•
A diachronic approach helps understand language change over centuries.
Podejście diachroniczne pomaga zrozumieć zmiany językowe na przestrzeni wieków.