demon
US /ˈdiː.mən/
UK /ˈdiː.mən/
1.
demon, diabeł
an evil spirit or devil, especially one thought to possess a person or act as a tormentor in hell
:
•
Ancient legends speak of powerful demons lurking in the shadows.
Starożytne legendy mówią o potężnych demonach czających się w cieniu.
•
He believed he was possessed by a demon.
Wierzył, że jest opętany przez demona.
2.
okrutna osoba, zła osoba
a cruel, evil, or wicked person
:
•
He was a demon of a man, ruthless and unforgiving.
Był demonem człowieka, bezwzględnym i nieprzebaczającym.
•
The dictator was a true demon, responsible for countless atrocities.
Dyktator był prawdziwym demonem, odpowiedzialnym za niezliczone okrucieństwa.
3.
silny negatywny wpływ, duży problem
a person or thing that has a powerful negative effect
:
•
The drug addiction became his personal demon.
Uzależnienie od narkotyków stało się jego osobistym demonem.
•
Dealing with bureaucracy can be a real demon.
Radzenie sobie z biurokracją może być prawdziwym demonem.