decay
US /dɪˈkeɪ/
UK /dɪˈkeɪ/
1.
rozkład, gnicie, próchnica
the state or process of rotting or decomposition
:
•
The old wooden fence was showing signs of decay.
Stary drewniany płot wykazywał oznaki rozkładu.
•
Dental decay can lead to cavities.
Próchnica zębów może prowadzić do ubytków.
2.
upadek, schyłek
a decline in quality, strength, or vigor
:
•
The city has seen a slow decay over the past few decades.
Miasto doświadczyło powolnego upadku w ciągu ostatnich kilku dekad.
•
Moral decay is a serious concern in society.
Upadek moralny jest poważnym problemem w społeczeństwie.
1.
rozkładać się, gnieć, próchnieć
to rot or decompose through the action of bacteria and fungi
:
•
The fallen leaves began to decay on the forest floor.
Opadałe liście zaczęły rozkładać się na dnie lasu.
•
Without proper preservation, food will quickly decay.
Bez odpowiedniego konserwowania żywność szybko zepsuje się.
2.
podupadać, popadać w ruinę
to decline in quality, strength, or vigor; to fall into disrepair
:
•
His health began to decay after the long illness.
Jego zdrowie zaczęło podupadać po długiej chorobie.
•
The old mansion was left to decay over the years.
Stara rezydencja przez lata popadała w ruinę.