contingency
US /kənˈtɪn.dʒən.si/
UK /kənˈtɪn.dʒən.si/
1.
nieprzewidziana okoliczność, zdarzenie losowe, możliwość
a future event or circumstance which is possible but cannot be predicted with certainty
:
•
We need to plan for every contingency.
Musimy zaplanować każdą nieprzewidzianą okoliczność.
•
The contract includes a contingency clause for unforeseen delays.
Umowa zawiera klauzulę awaryjną na wypadek nieprzewidzianych opóźnień.
2.
zależność, warunkowość
dependence on chance or on the fulfillment of a condition
:
•
The success of the project has a high contingency on funding.
Sukces projektu w dużym stopniu zależy od finansowania.
•
His participation is subject to contingency on his health.
Jego udział jest uzależniony od stanu zdrowia.