consort
US /kənˈsɔːrt/
UK /kənˈsɔːrt/
1.
małżonek, małżonka
a wife or husband, especially of a reigning monarch
:
•
The queen and her consort attended the state dinner.
Królowa i jej małżonek uczestniczyli w uroczystej kolacji.
•
Prince Philip was the consort of Queen Elizabeth II.
Książę Filip był małżonkiem królowej Elżbiety II.
1.
zadawać się, obcować
habitually associate with (someone), typically with the disapproval of others
:
•
He was known to consort with criminals.
Był znany z tego, że zadawał się z przestępcami.
•
She was warned not to consort with bad influences.
Ostrzeżono ją, by nie zadawała się ze złymi wpływami.