conjecture
US /kənˈdʒek.tʃɚ/
UK /kənˈdʒek.tʃɚ/
1.
domysł, przypuszczenie, konjektura
an opinion or conclusion formed on the basis of incomplete information
:
•
The detective's theory was based on conjecture, not solid evidence.
Teoria detektywa opierała się na domysłach, a nie na solidnych dowodach.
•
His statement was pure conjecture, without any factual basis.
Jego oświadczenie było czystym domysłem, bez żadnych podstaw faktycznych.
1.
domyślać się, przypuszczać, konjekturować
form an opinion or conclusion on the basis of incomplete information
:
•
We can only conjecture about the true cause of the accident.
Możemy jedynie domyślać się prawdziwej przyczyny wypadku.
•
Based on the limited data, I conjecture that the market will recover soon.
Na podstawie ograniczonych danych przypuszczam, że rynek wkrótce się odbuduje.