commute
US /kəˈmjuːt/
UK /kəˈmjuːt/

1.
dojeżdżać, dojeżdżać do pracy
travel some distance regularly between one's home and place of work or study
:
•
He has to commute an hour to work every day.
Musi codziennie dojeżdżać godzinę do pracy.
•
Many people commute from the suburbs to the city center.
Wiele osób dojeżdża z przedmieść do centrum miasta.
2.
zamieniać, łagodzić
reduce (a judicial sentence, especially a death sentence) to one less severe
:
•
The governor decided to commute his death sentence to life imprisonment.
Gubernator zdecydował się zamienić jego wyrok śmierci na dożywocie.
•
The judge has the power to commute sentences.
Sędzia ma prawo zamieniać wyroki.