chant
US /tʃænt/
UK /tʃænt/
1.
okrzyk, śpiew, pieśń
a repeated rhythmic phrase, typically one shouted or sung in unison by a crowd
:
•
The crowd erupted in a loud chant of 'Victory! Victory!'
Tłum wybuchł głośnym okrzykiem 'Zwycięstwo! Zwycięstwo!'
•
The monks recited a solemn chant.
Mnisi recytowali uroczysty śpiew.
1.
skandować, śpiewać, recytować
to say or shout a word or phrase repeatedly in a rhythmic way
:
•
The fans began to chant the team's name.
Kibice zaczęli skandować nazwę drużyny.
•
The protesters chanted slogans against the government.
Protestujący skandowali hasła przeciwko rządowi.