cacophony
US /kəˈkɑː.fə.ni/
UK /kəˈkɑː.fə.ni/
1.
kakofonia, zgiełk
a harsh, discordant mixture of sounds
:
•
The city street was a cacophony of car horns and shouting.
Ulica miasta była kakofonią klaksonów samochodowych i krzyków.
•
The orchestra produced a cacophony of sounds before the conductor began.
Orkiestra wydała kakofonię dźwięków, zanim dyrygent zaczął.