breathless
US /ˈbreθ.ləs/
UK /ˈbreθ.ləs/
1.
bez tchu, zadyszany
gasping for breath; out of breath
:
•
She arrived at the top of the stairs, completely breathless.
Dotarła na szczyt schodów, całkowicie bez tchu.
•
After running the marathon, he was utterly breathless.
Po przebiegnięciu maratonu był całkowicie bez tchu.
2.
zapierający dech w piersiach, wstrzymujący oddech
holding one's breath due to excitement or suspense
:
•
The audience watched the magician's trick with breathless anticipation.
Publiczność oglądała sztuczkę magika z zapartym tchem.
•
The detective listened to the witness's story with breathless attention.
Detektyw słuchał opowieści świadka z zapartym tchem.