brandy
US /ˈbræn.di/
UK /ˈbræn.di/
1.
brandy, koniak
a strong alcoholic spirit distilled from wine or fermented fruit juice.
:
•
He poured himself a glass of brandy.
Nalał sobie kieliszek brandy.
•
The cake was soaked in brandy.
Ciasto było nasączone brandy.
1.
destylować na brandy, przerabiać na brandy
to distill wine or fermented fruit juice to make brandy.
:
•
The winemaker decided to brandy a portion of his grape harvest.
Winiarz postanowił destylować część swoich zbiorów winogron na brandy.
•
They traditionally brandy their finest apples.
Tradycyjnie destylują swoje najlepsze jabłka na brandy.