bliss

US /blɪs/

UK /blɪs/

1.

rozkosz, błogość, szczęście

perfect happiness; great joy

:

•

She found true bliss in her new life.

Znalazła prawdziwą rozkosz w swoim nowym życiu.

•

Ignorance is bliss.

Niewiedza to błogosławieństwo.

:

joy ecstasy euphoria elation rapture

:

blissful bliss out