beta blocker
US /ˈbeɪtə ˌblɑːkər/
UK /ˈbeɪtə ˌblɑːkər/
1.
beta-bloker
any of a class of drugs that prevent the stimulation of the adrenergic receptors responsible for increasing heart rate and blood pressure. Beta-blockers are used to treat angina, hypertension, and other conditions.
:
•
The doctor prescribed a beta blocker to help manage his high blood pressure.
Lekarz przepisał beta-bloker, aby pomóc w kontrolowaniu jego wysokiego ciśnienia krwi.
•
Patients with certain heart conditions may benefit from taking a beta blocker.
Pacjenci z niektórymi schorzeniami serca mogą odnieść korzyści z przyjmowania beta-blokera.