anarchy
US /ˈæn.ɚ.ki/
UK /ˈæn.ɚ.ki/
1.
anarchia, bezprawie, chaos
a state of disorder due to absence or non-recognition of authority or other controlling systems.
:
•
The collapse of the government led to widespread anarchy in the streets.
Upadek rządu doprowadził do powszechnej anarchii na ulicach.
•
Without clear rules, the classroom descended into complete anarchy.
Bez jasnych zasad klasa pogrążyła się w całkowitej anarchii.
2.
anarchia, anarchizm
the organization of society on the basis of voluntary cooperation, without compulsion or coercion.
:
•
Some political philosophies advocate for anarchy as a form of self-governance.
Niektóre filozofie polityczne opowiadają się za anarchią jako formą samorządności.
•
True anarchy, in its theoretical sense, implies a society without rulers.
Prawdziwa anarchia, w sensie teoretycznym, oznacza społeczeństwo bez władców.