admissibility
US /ədˌmɪs.əˈbɪl.ə.t̬i/
UK /ədˌmɪs.əˈbɪl.ə.t̬i/
1.
dopuszczalność, przyjęcie
the quality of being acceptable or valid, especially as evidence in a court of law
:
•
The judge ruled on the admissibility of the new evidence.
Sędzia orzekł o dopuszczalności nowych dowodów.
•
There were questions raised about the admissibility of the confession.
Pojawiły się pytania dotyczące dopuszczalności zeznania.