abstraction
US /æbˈstræk.ʃən/
UK /æbˈstræk.ʃən/
1.
abstrakcja, pojęcie abstrakcyjne
the quality of dealing with ideas rather than events
:
•
His philosophy often delves into the realm of pure abstraction.
Jego filozofia często zagłębia się w sferę czystej abstrakcji.
•
The artist preferred abstraction over realism in his paintings.
Artysta w swoich obrazach preferował abstrakcję nad realizmem.
2.
proces abstrakcji, oddzielenie
the process of considering something independently of its associations, attributes, or concretions
:
•
The mathematical model involved a high level of abstraction.
Model matematyczny obejmował wysoki poziom abstrakcji.
•
Computer programming often requires the abstraction of complex systems into simpler components.
Programowanie komputerowe często wymaga abstrakcji złożonych systemów na prostsze komponenty.