absolutism
US /ˈæb.sə.luː.t̬ɪ.zəm/
UK /ˈæb.sə.luː.t̬ɪ.zəm/
1.
absolutyzm, wiara w absolutne zasady
the acceptance of or belief in absolute principles in political, philosophical, ethical, or theological matters.
:
•
The philosopher argued against moral absolutism, advocating for a more nuanced ethical framework.
Filozof argumentował przeciwko moralnemu absolutyzmowi, opowiadając się za bardziej zniuansowaną ramą etyczną.
•
The debate centered on the tension between cultural relativism and universal absolutism.
Debata koncentrowała się na napięciu między relatywizmem kulturowym a uniwersalnym absolutyzmem.
2.
absolutyzm, władza absolutna
the principle of complete and unrestricted power in government.
:
•
The king's reign was characterized by political absolutism, with no checks on his authority.
Rządy króla charakteryzowały się politycznym absolutyzmem, bez żadnych ograniczeń jego władzy.
•
Many historical empires were built on the foundation of absolutism.
Wiele historycznych imperiów zostało zbudowanych na fundamencie absolutyzmu.