windpipe
US /ˈwɪnd.paɪp/
UK /ˈwɪnd.paɪp/
1.
luchtpijp
the air passage from the larynx to the bronchi; the trachea.
:
•
The doctor examined the patient's windpipe for any obstructions.
De dokter onderzocht de luchtpijp van de patiënt op obstructies.
•
A piece of food went down his windpipe, causing him to choke.
Een stukje voedsel schoot in zijn luchtpijp, waardoor hij stikte.