the exception that proves the rule
US /ðɪ ɪkˈsɛpʃən ðæt pruːvz ðə ruːl/
UK /ðɪ ɪkˈsɛpʃən ðæt pruːvz ðə ruːl/
1.
de uitzondering die de regel bevestigt
a case that does not follow a rule but, by its very existence, shows that the rule is generally true
:
•
Most people here are quiet, but John is very outgoing; he's the exception that proves the rule.
De meeste mensen hier zijn stil, maar John is erg extravert; hij is de uitzondering die de regel bevestigt.
•
My boss usually doesn't allow working from home, but he let me today because of my appointment. It's the exception that proves the rule.
Mijn baas staat meestal niet toe om thuis te werken, maar hij liet me vandaag toe vanwege mijn afspraak. Het is de uitzondering die de regel bevestigt.