temporal
US /ˈtem.pɚ.əl/
UK /ˈtem.pɚ.əl/
1.
wereldlijk, tijdelijk
relating to worldly as opposed to spiritual affairs; secular.
:
•
The church has both spiritual and temporal power.
De kerk heeft zowel spirituele als wereldlijke macht.
•
He focused on the temporal aspects of life, rather than the eternal.
Hij concentreerde zich op de tijdelijke aspecten van het leven, in plaats van op het eeuwige.
2.
temporeel, tijdsgebonden
relating to time.
:
•
The novel explores the temporal relationship between past and present.
De roman onderzoekt de temporele relatie tussen verleden en heden.
•
Temporal data analysis is crucial for predicting future trends.
Temporele data-analyse is cruciaal voor het voorspellen van toekomstige trends.
3.
slaap-, temporeel
relating to the temples of the head.
:
•
He felt a sharp pain in his temporal region.
Hij voelde een scherpe pijn in zijn slaapstreek.
•
The surgeon made an incision near the temporal bone.
De chirurg maakte een incisie nabij het slaapbeen.