stability
US /stəˈbɪl.ə.t̬i/
UK /stəˈbɪl.ə.t̬i/
1.
stabiliteit, vastheid
the state of being stable; resistance to change, deterioration, or displacement
:
•
The country is seeking economic stability.
Het land streeft naar economische stabiliteit.
•
The engineer checked the stability of the bridge.
De ingenieur controleerde de stabiliteit van de brug.
2.
stabiliteit, evenwicht
the property of a body that causes it when disturbed from a condition of equilibrium or steady motion to develop forces or moments that restore the original condition
:
•
Aerodynamic stability is crucial for aircraft design.
Aerodynamische stabiliteit is cruciaal voor vliegtuigontwerp.
•
The ship's design ensures good transverse stability.
Het ontwerp van het schip zorgt voor goede dwarsscheepse stabiliteit.