squawk
US /skwɑːk/
UK /skwɑːk/

1.
schreeuwen, kakelen
to make a loud, harsh, or discordant cry
:
•
The chickens started to squawk when they saw the fox.
De kippen begonnen te kakelen toen ze de vos zagen.
•
He would often squawk in protest during meetings.
Hij zou vaak schreeuwen uit protest tijdens vergaderingen.