silently
US /ˈsaɪ.lənt.li/
UK /ˈsaɪ.lənt.li/
1.
zwijgend, geruisloos
without any sound
:
•
She walked silently into the room.
Ze liep zwijgend de kamer in.
•
The snow fell silently throughout the night.
De sneeuw viel de hele nacht geruisloos.
2.
zwijgend, stilzwijgend
without speaking; in silence
:
•
He nodded silently in agreement.
Hij knikte zwijgend instemmend.
•
She prayed silently for her family.
Ze bad zwijgend voor haar familie.