recondite
US /ˈrek.ən.daɪt/
UK /ˈrek.ən.daɪt/
1.
diepzinnig, moeilijk, abstruus
dealing with very profound, difficult, or abstruse subject matter
:
•
He was known for his recondite knowledge of ancient languages.
Hij stond bekend om zijn diepzinnige kennis van oude talen.
•
The professor's lecture was full of recondite theories.
De lezing van de professor zat vol met diepzinnige theorieën.
2.
weinig bekend, obscuur
little known; obscure
:
•
The book contained many recondite facts about medieval history.
Het boek bevatte veel weinig bekende feiten over de middeleeuwse geschiedenis.
•
His research delved into recondite areas of quantum physics.
Zijn onderzoek verdiepte zich in obscure gebieden van de kwantumfysica.