proboscis
US /proʊˈbɑː.sɪs/
UK /proʊˈbɑː.sɪs/
1.
slurf, proboscis
the long, mobile snout of a mammal, such as an elephant or tapir
:
•
The elephant used its proboscis to spray water over itself.
De olifant gebruikte zijn slurf om water over zichzelf te sproeien.
•
A tapir's proboscis is short and flexible.
De slurf van een tapir is kort en flexibel.
2.
steeksnuit, zuigsnuit
the elongated sucking mouthpart of an insect, such as a butterfly or mosquito
:
•
A butterfly uses its proboscis to drink nectar from flowers.
Een vlinder gebruikt zijn slurf om nectar uit bloemen te drinken.
•
The mosquito's proboscis can pierce skin to draw blood.
De steeksnuit van de mug kan de huid doorboren om bloed te zuigen.