proactive
US /ˌproʊˈæk.tɪv/
UK /ˌproʊˈæk.tɪv/
1.
proactief
creating or controlling a situation by causing something to happen rather than responding to it after it has happened
:
•
The company is taking a proactive approach to environmental protection.
Het bedrijf hanteert een proactieve benadering van milieubescherming.
•
You need to be more proactive in your job search.
Je moet proactiever zijn in je zoektocht naar een baan.