pragmatism
US /ˈpræɡ.mə.tɪ.zəm/
UK /ˈpræɡ.mə.tɪ.zəm/
1.
pragmatisme, praktische instelling
an approach that evaluates theories or beliefs in terms of the success of their practical application.
:
•
His political decisions were based on pure pragmatism, not ideology.
Zijn politieke beslissingen waren gebaseerd op puur pragmatisme, niet op ideologie.
•
The company's success is attributed to its pragmatism in adapting to market changes.
Het succes van het bedrijf wordt toegeschreven aan zijn pragmatisme bij het aanpassen aan marktveranderingen.