policing
US /pəˈliː.sɪŋ/
UK /pəˈliː.sɪŋ/
1.
politie, politiewerk
the enforcement of law and order by a police force
:
•
Community policing aims to build trust between officers and residents.
Gemeenschapspolitie is gericht op het opbouwen van vertrouwen tussen agenten en bewoners.
•
The city has increased its budget for urban policing.
De stad heeft haar budget voor stedelijke politie verhoogd.
2.
handhaving, toezicht
the activity of a person or group in enforcing regulations or maintaining order
:
•
The self-policing of the industry has been criticized for its lack of effectiveness.
De zelfregulering van de industrie is bekritiseerd vanwege het gebrek aan effectiviteit.
•
The teacher is responsible for the policing of the classroom rules.
De leraar is verantwoordelijk voor de handhaving van de klasregels.