personification
US /pɚˌsɑː.nə.fəˈkeɪ.ʃən/
UK /pɚˌsɑː.nə.fəˈkeɪ.ʃən/
1.
personificatie, verpersoonlijking
the attribution of a personal nature or human characteristics to something non-human, or the representation of an abstract quality in human form
:
•
The wind whispered through the trees, a beautiful example of personification.
De wind fluisterde door de bomen, een prachtig voorbeeld van personificatie.
•
Justice is often depicted as a blindfolded woman, which is a classic personification.
Gerechtigheid wordt vaak afgebeeld als een geblinddoekte vrouw, wat een klassieke personificatie is.
2.
personificatie, belichaming
a person, animal, or object regarded as representing or embodying a quality or concept
:
•
He was the personification of kindness, always helping others.
Hij was de personificatie van vriendelijkheid, altijd anderen helpend.
•
The old house, with its creaking floors and shadowy corners, was the personification of mystery.
Het oude huis, met zijn krakende vloeren en schaduwrijke hoeken, was de personificatie van mysterie.