nominative
US /ˈnɑː.mə.nə.t̬ɪv/
UK /ˈnɑː.mə.nə.t̬ɪv/
1.
nominatief, eerste naamval
relating to or denoting a case of nouns, pronouns, and adjectives in inflected languages that typically indicates the subject of a finite verb
:
•
In Latin, 'puer' is the nominative singular of 'boy'.
In het Latijn is 'puer' de nominatief enkelvoud van 'jongen'.
•
The subject of a sentence is usually in the nominative case.
Het onderwerp van een zin staat meestal in de nominatief.
1.
nominatief, eerste naamval
the nominative case
:
•
The word 'he' is in the nominative.
Het woord 'hij' staat in de nominatief.
•
Many languages have a distinct form for the nominative.
Veel talen hebben een aparte vorm voor de nominatief.