mercenary
US /ˈmɝː.sən.ri/
UK /ˈmɝː.sən.ri/
1.
huurling, beroepssoldaat
a professional soldier hired to serve in a foreign army
:
•
The country hired mercenaries to fight in the civil war.
Het land huurde huurlingen in om in de burgeroorlog te vechten.
•
He was accused of being a ruthless mercenary.
Hij werd beschuldigd van een meedogenloze huurling te zijn.
1.
mercenair, geldzuchtig, gewinziek
primarily concerned with making money at the expense of ethics
:
•
His actions were purely mercenary, driven by profit alone.
Zijn acties waren puur mercenair, alleen gedreven door winst.
•
She criticized the company's mercenary approach to business.
Ze bekritiseerde de mercenair benadering van het bedrijf ten aanzien van zaken.