knockout
US /ˈnɑːk.aʊt/
UK /ˈnɑːk.aʊt/
1.
knock-out, KO
a blow that renders an opponent unconscious
:
•
The boxer delivered a powerful knockout punch.
De bokser gaf een krachtige knock-out stoot.
•
It was a clean knockout in the first round.
Het was een schone knock-out in de eerste ronde.
2.
stoot, blikvanger, schoonheid
a very attractive or impressive person or thing
:
•
She looked like a real knockout in her new dress.
Ze zag eruit als een echte stoot in haar nieuwe jurk.
•
That car is a total knockout.
Die auto is een totale blikvanger.
1.
knock-out, verdovend
causing an opponent to be unconscious
:
•
He delivered a knockout punch.
Hij gaf een knock-out stoot.
•
The drug has a knockout effect on pain.
Het medicijn heeft een knock-out effect op pijn.