juxtaposition
US /ˌdʒʌk.stə.pəˈzɪʃ.ən/
UK /ˌdʒʌk.stə.pəˈzɪʃ.ən/
1.
juxtapositie, naast elkaar plaatsen
the fact of two things being seen or placed close together with contrasting effect
:
•
The artist used juxtaposition to highlight the differences between light and shadow.
De kunstenaar gebruikte juxtapositie om de verschillen tussen licht en schaduw te benadrukken.
•
The novel's strength lies in the juxtaposition of its two main characters.
De kracht van de roman ligt in de juxtapositie van de twee hoofdpersonages.