jugular
US /ˈdʒʌɡ.jʊ.lɚ/
UK /ˈdʒʌɡ.jʊ.lɚ/
1.
halsader, jugularis
any of several large veins in the neck, especially one of two (external and internal) on each side, that drain blood from the head and face and convey it to the heart via the superior vena cava.
:
•
The doctor carefully examined the patient's jugular vein.
De dokter onderzocht zorgvuldig de halsader van de patiënt.
•
A deep cut to the jugular can be fatal.
Een diepe snee in de halsader kan fataal zijn.
1.
halsader-, jugulair
of or relating to the jugular vein or neck
:
•
The boxer aimed for a jugular blow, hoping to end the fight quickly.
De bokser mikte op een halsaderslag, in de hoop het gevecht snel te beëindigen.
•
He felt a sharp pain in his jugular region.
Hij voelde een scherpe pijn in zijn halsadergebied.
2.
zwakke plek, vitaal
of a remark or action) directed at a person's most vulnerable point
:
•
His opponent went straight for the jugular with a personal attack.
Zijn tegenstander ging rechtstreeks voor de zwakke plek met een persoonlijke aanval.
•
The lawyer's cross-examination aimed for the jugular of the witness's credibility.
Het kruisverhoor van de advocaat was gericht op de zwakke plek van de geloofwaardigheid van de getuige.