Betekenis van het woord interrogative in het Nederlands
Wat betekent interrogative in het Engels? Ontdek de betekenis, uitspraak en specifiek gebruik van dit woord met Lingoland
interrogative
US /ˌɪn.t̬əˈrɑː.ɡə.t̬ɪv/
UK /ˌɪn.t̬əˈrɑː.ɡə.t̬ɪv/
Bijvoeglijk Naamwoord
1.
vragend, interrogatief
having the form of a question
Voorbeeld:
•
An interrogative sentence usually ends with a question mark.
Een vragende zin eindigt meestal met een vraagteken.
•
He gave an interrogative look, waiting for an explanation.
Hij wierp een vragende blik, wachtend op een verklaring.
Synoniem:
Zelfstandig Naamwoord
1.
vragend voornaamwoord, vragend woord
a word or form used in questions, such as 'who' or 'what'
Voorbeeld:
•
'Who' is an example of an interrogative pronoun.
'Wie' is een voorbeeld van een vragend voornaamwoord.
•
The teacher explained the use of different interrogatives in sentences.
De leraar legde het gebruik van verschillende vragende woorden in zinnen uit.
Leer dit woord op Lingoland