infinitive
US /ɪnˈfɪn.ə.t̬ɪv/
UK /ɪnˈfɪn.ə.t̬ɪv/
1.
infinitief
the basic form of a verb, without an inflection binding it to a particular subject or tense (e.g., go, be, run).
:
•
In the sentence 'I want to go home,' 'to go' is an infinitive.
In de zin 'Ik wil naar huis gaan' is 'gaan' een infinitief.
•
Many verbs can be used as an infinitive with or without 'to'.
Veel werkwoorden kunnen als infinitief met of zonder 'te' worden gebruikt.