inertia
US /ˌɪnˈɝː.ʃə/
UK /ˌɪnˈɝː.ʃə/
1.
inertie, traagheid
a tendency to do nothing or to remain unchanged
:
•
The company's inertia prevented it from adapting to new market trends.
De inertie van het bedrijf verhinderde het om zich aan te passen aan nieuwe markttrends.
•
Overcoming the initial inertia is often the hardest part of starting a new project.
Het overwinnen van de initiële inertie is vaak het moeilijkste deel van het starten van een nieuw project.
2.
inertie, traagheid
a property of matter by which it continues in its existing state of rest or uniform motion in a straight line, unless that state is changed by an external force
:
•
Newton's first law of motion describes the principle of inertia.
De eerste wet van Newton beschrijft het principe van inertie.
•
Due to inertia, a moving object tends to stay in motion.
Door inertie heeft een bewegend object de neiging in beweging te blijven.