implicitly
US /ɪmˈplɪs.ɪt.li/
UK /ɪmˈplɪs.ɪt.li/
1.
impliciet, stilzwijgend
in a way that is suggested or understood though not directly expressed
:
•
He implicitly agreed to the terms by not objecting.
Hij stemde impliciet in met de voorwaarden door geen bezwaar te maken.
•
Her silence implicitly confirmed her guilt.
Haar stilte bevestigde impliciet haar schuld.
2.
volledig, absoluut
without reservation or doubt; totally
:
•
She trusted him implicitly.
Ze vertrouwde hem volledig.
•
He obeyed her orders implicitly.
Hij gehoorzaamde haar bevelen volledig.