groundbreaking
US /ˈɡraʊndˌbreɪ.kɪŋ/
UK /ˈɡraʊndˌbreɪ.kɪŋ/
1.
baanbrekend, innovatief, pionierend
innovative; pioneering
:
•
The scientist made a groundbreaking discovery in medicine.
De wetenschapper deed een baanbrekende ontdekking in de geneeskunde.
•
Her latest film is described as groundbreaking.
Haar nieuwste film wordt omschreven als baanbrekend.