ennui
US /ˌɑːnˈwiː/
UK /ˌɑːnˈwiː/
1.
verveling, tedium, apathie
a feeling of listlessness and dissatisfaction arising from a lack of occupation or excitement; boredom.
:
•
The endless lectures filled him with ennui.
De eindeloze lezingen vulden hem met verveling.
•
She suffered from a deep sense of ennui during her long illness.
Ze leed aan een diep gevoel van verveling tijdens haar lange ziekte.