emt
US /ˌiː.emˈtiː/
UK /ˌiː.emˈtiː/
1.
ambulancebroeder, spoedeisende hulpverlener
a person trained to provide emergency medical care to patients, especially before they reach a hospital.
:
•
The EMT quickly assessed the injured person at the scene of the accident.
De ambulancebroeder beoordeelde snel de gewonde persoon op de plaats van het ongeluk.
•
She decided to become an EMT after witnessing a serious car crash.
Ze besloot ambulancebroeder te worden na het zien van een ernstig auto-ongeluk.