derivative
US /dɪˈrɪv.ə.t̬ɪv/
UK /dɪˈrɪv.ə.t̬ɪv/
1.
afgeleide, derivaat
something that is based on another source
:
•
His new song is a derivative of an old folk tune.
Zijn nieuwe lied is een afgeleide van een oude volksmelodie.
•
The film was criticized for being too derivative of other superhero movies.
De film werd bekritiseerd omdat hij te afgeleid was van andere superheldenfilms.
2.
derivaten
a financial instrument whose value is based on an underlying asset or index
:
•
Futures contracts are a common type of derivative.
Termijncontracten zijn een veelvoorkomend type derivaat.
•
Investing in derivatives can be complex and risky.
Investeren in derivaten kan complex en risicovol zijn.
1.
afgeleid, derivatief
obtained from or originating from another source
:
•
The word 'happiness' is derivative of 'happy'.
Het woord 'geluk' is afgeleid van 'gelukkig'.
•
His artistic style is highly derivative, showing clear influences from his mentors.
Zijn artistieke stijl is zeer afgeleid en toont duidelijke invloeden van zijn mentoren.