cunning
US /ˈkʌn.ɪŋ/
UK /ˈkʌn.ɪŋ/
1.
listig, sluw, doortrapt
having or showing skill in achieving one's ends by deceit or evasion
:
•
The fox is a cunning animal, known for its clever tricks.
De vos is een listig dier, bekend om zijn slimme streken.
•
He used a cunning plan to escape detection.
Hij gebruikte een listig plan om detectie te ontlopen.
2.
schattig, lief, leuk
attractive or quaint
:
•
She had a cunning little smile that always charmed everyone.
Ze had een schattige kleine glimlach die iedereen altijd charmeerde.
•
What a cunning little cottage!
Wat een schattig klein huisje!
1.
list, sluw, doortraptheid
skill in achieving one's ends by deceit or evasion
:
•
He used his cunning to outsmart his opponents.
Hij gebruikte zijn list om zijn tegenstanders te slim af te zijn.
•
The politician was known for his political cunning.
De politicus stond bekend om zijn politieke sluw.