correlation coefficient
US /ˌkɔːr.əˈleɪ.ʃən koʊ.ɪˈfɪʃ.ənt/
UK /ˌkɔːr.əˈleɪ.ʃən koʊ.ɪˈfɪʃ.ənt/
1.
correlatiecoëfficiënt
a statistical measure that calculates the strength of the relationship between two variables and their direction
:
•
The study found a high correlation coefficient between exercise and improved mood.
De studie vond een hoge correlatiecoëfficiënt tussen lichaamsbeweging en een verbeterde stemming.
•
A correlation coefficient of +1 indicates a perfect positive relationship.
Een correlatiecoëfficiënt van +1 duidt op een perfect positieve relatie.