congenital
US /kənˈdʒen.ə.t̬əl/
UK /kənˈdʒen.ə.t̬əl/
1.
aangeboren
of a disease or physical abnormality present from birth
:
•
She was born with a congenital heart defect.
Ze werd geboren met een aangeboren hartafwijking.
•
The doctor diagnosed him with a congenital condition.
De dokter diagnosticeerde hem met een aangeboren aandoening.
2.
aangeboren, inherent
having a particular trait or habit from birth or by nature
:
•
He has a congenital inability to tell the truth.
Hij heeft een aangeboren onvermogen om de waarheid te vertellen.
•
Her congenital optimism always brightens the room.
Haar aangeboren optimisme verlicht altijd de kamer.