conducive
US /kənˈduː.sɪv/
UK /kənˈduː.sɪv/
1.
bevorderlijk, gunstig
making a certain situation or outcome likely or possible
:
•
The quiet environment was conducive to studying.
De rustige omgeving was bevorderlijk voor het studeren.
•
Stress is not conducive to good health.
Stress is niet bevorderlijk voor een goede gezondheid.