clap
US /klæp/
UK /klæp/
1.
klappen, applaudisseren
strike the palms of (one's hands) together repeatedly, typically in order to applaud someone or something
:
•
The audience began to clap loudly after the performance.
Het publiek begon luid te klappen na de voorstelling.
•
She would often clap her hands to get the children's attention.
Ze klapte vaak in haar handen om de aandacht van de kinderen te treklaar.
2.
slaan, klappen
put (something) in a specified place quickly and with a sharp sound
:
•
He clapped the book shut.
Hij sloeg het boek dicht.
•
She clapped a hand over her mouth.
Ze sloeg een hand voor haar mond.
1.
2.
klap, applaus
an act of striking the palms of the hands together
:
•
He gave a single clap to signal the start of the game.
Hij gaf één klap om het begin van het spel aan te geven.
•
The performance ended with a round of enthusiastic claps.
De voorstelling eindigde met een ronde van enthousiaste klappen.