citizenship
US /ˈsɪt̬.ə.zən.ʃɪp/
UK /ˈsɪt̬.ə.zən.ʃɪp/
1.
burgerschap, staatsburgerschap
the state of being a citizen of a particular country and having the rights and duties that come with it
:
•
He applied for citizenship after living in the country for five years.
Hij vroeg burgerschap aan na vijf jaar in het land te hebben gewoond.
•
Dual citizenship is allowed in some countries.
Dubbel burgerschap is in sommige landen toegestaan.
2.
burgerschap, maatschappelijke verantwoordelijkheid
the qualities that a person is expected to have as a responsible member of a community
:
•
Good citizenship involves respecting laws and participating in community life.
Goed burgerschap omvat het respecteren van wetten en deelname aan het gemeenschapsleven.
•
The school aims to foster a sense of global citizenship among its students.
De school streeft ernaar een gevoel van wereldwijd burgerschap bij haar studenten te bevorderen.